Nanokonteynerler maddeleri hücrelerin içlerine taşıyabiliyorlar ve sonrasında da maddeler orada etkilerini gösterebiliyorlar. Örneğin, bu yöntem şu anda covid-19’a karşı kullanılan mRNA aşılarında ve bazı kanser ilaçlarında kullanılıyor. Yapılan araştırmalarda da, benzer taşıyıcılar temel hücresel işlevleri incelemek adına etiketlenmiş maddeleri hücrelere taşımak için kullanılabiliyorlar.
Bunların tam potansiyellerinden faydalanmak için, bilim insanları nanokonteynerlerin biyolojik ortamlarla nasıl etkileşime girdiği ve kargoyu hücre içine olabilecek en nazik ve en kontrol edilebilir şekilde taşımaları için kimyasal olarak nasıl yapılandırılmaları gerektiği konusunda yoğun araştırmalar yapıyorlar.
Yakın zaman önce, Münster Üniversitesi’nden bilim insanları tamamen biyolojik bileşenlerden yapılmış olan yeni bir tür nanokonteyner geliştirdiler. Diğer kargo taşıyıcılarının aksine, bunlar lipitlere değil, kalınlıkları hassas bir şekilde uygun hale getirilen polipeptitlerle mühürlenmiş olan şeker bileşiklerine dayalılar.
Çapları Yaklaşık 150 Nanometre
Advanced Science’da yayınlanan çalışmanın araştırmacılarından kimyager Prof. Bart Jan Ravoo, “Biz nanokonteynerlerimizin bileşenlerini sentetik olarak üretiyoruz ama onlar hücreler tarafından alınıyorlar ve geliştirdiğimiz genel yapı nedeniyle, aynı zamanda da onlar tarafından tıpkı doğal olarak oluşan maddeler gibi degrade ediliyorlar,” diye açıklıyor.
Biyokimyager Prof. Volker Gerke ise, “Konteynerin kabuğunun hücre içindeki degradasyonu için doğal olarak oluşan iki mekanizmadan faydalanıyoruz ve bunun sonucunda, taşınan maddeler hücreye ulaşır ulaşmaz hızlıca salınıyorlar,” diyor.
Bilim insanları çapları yaklaşık 150 nanometre olan bu küçük nanokonteynerleri, hücreleri hücre zarının içinde meydana gelen taşıma süreçlerini incelemek için kullanılabilecek olan etiketli ve biyolojiyle ilişkili lipitlerle doldurmak için kullanmak istiyorlar. Onlar ayrıca, konteynerlerin kimyasal tasarımlarını da, örneğin sadece belirli türdeki hücreler tarafından alınacakları ya da kargolarını sadece harici bir ışıkla stimüle edildiklerinde serbest bırakacakları bir şekilde daha da geliştirmeyi planlıyorlar.
Gelecekte, şeker ve protein bileşenlerinden yapılan taşıma sistemleri, canlı organizmaların ilaçları spesifik olarak belirli dokuların ve hücrelerin içine taşımaları konusundaki uygulamalar için de uygun olabilir.
Orijinal makale: Phys.org
