Birçoğumuzun kek pişirmek ve lezzetli yemekler pişirmek için kullandığı aromatik bir baharat olan tarçın, Cinnamomum ağaçlarının iç kabuğundan elde edilir. Bunlar, Himalayalar ve diğer dağlık alanların yanı sıra güney Çin, Hindistan ve Güneydoğu Asya’daki yağmur ormanları ve diğer ormanlarda bulunan yaprak dökmeyen ağaçlardır.
Eşsiz lezzetine ek olarak, tarçın insanlar için başka yararlı özelliklere de sahip olabilir. Örneğin araştırmalar, tarçının antiinflamatuar, antioksidan ve antikanser özelliklere sahip olduğunu ve ayrıca bağışıklık sistemini güçlendirebileceğini düşündürmektedir.
Bazı çalışmalar, biyoaktif bileşiklerinin beyin fonksiyonlarını, özellikle hafızayı ve öğrenmeyi artırabileceğini de gösterdi. Ancak bu bulguların geçerliliği henüz kesin olarak belirlenmedi.
İran’daki Birjand Tıp Bilimleri Üniversitesi’ndeki bir araştırma ekibi, yakın zamanda tarçının bilişsel işlevler üzerindeki etkilerini araştıran birkaç eski çalışmayı gözden geçirdi. Nutritional Neuroscience’da özetlenen analizleri, hafıza veya öğrenme bozukluklarını önleme veya azaltma konusunda tarçının potansiyel değerini vurgulamaktadır.
Samaneh Nakhaee, Alireza Kooshki ve meslektaşları makalelerinde “Eylül 2021’de farklı veri tabanlarından 2605 çalışma toplandı ve uygunluk için incelemeye alındı. 40 çalışma kriterlerimizi karşıladı ve bu sistematik incelemeye dahil edildi.”
Nakhaee, Kooshki ve meslektaşları, PubMed, Scopus, Google Scholar ve Web of Science dahil olmak üzere çeşitli çevrimiçi araştırma veritabanlarında depolanan yüzlerce çalışmayı inceledi. Daha sonra analizlerini, ilgilendikleri konuyla en alakalı olan bu çalışmalardan 40 tanesine kadar daralttılar.
Bu 40 çalışmadan 33’ü in vivo gerçekleştirilmiştir (yani, insanlar, kemirgenler veya diğer hayvanlar gibi gerçek canlı organizmaların incelenmesi). Bunlardan beşi in vitro (yani canlı organizmaların dışında, örneğin hücreleri veya ölüm sonrası dokuları analiz ederek) ve ikisi klinik çalışmalardı (yani tıbbi hastalarla).
Son olarak, seçtikleri 40 ilgili makalenin sonuçlarını analiz ettiler ve karşılaştırdılar. Genel olarak, baktıkları çalışmaların çoğu, tarçının hem hafızayı hem de bilişsel işlevi olumlu yönde etkileyebileceğini öne sürdü.
Nakhaee, Kooshki ve meslektaşları makalelerinde “In vivo çalışmalar, tarçın veya öjenol, sinnamaldehit ve sinamik asit gibi bileşenlerinin kullanılmasının bilişsel işlevi olumlu yönde değiştirebileceğini gösterdi.” “In vitro çalışmalar ayrıca, bir hücre ortamına tarçın veya sinnamaldehit eklenmesinin tau agregasyonunu, Amiloid Beta’yı azaltabileceğini ve hücre canlılığını artırabileceğini gösterdi.”
Araştırmacılar tarafından analiz edilen iki klinik çalışmadan biri ergenler üzerinde, diğeri ise 60 yaşında veya daha genç olan diyabet öncesi yetişkinler üzerinde yürütülmüştür. İlk çalışma ergenlerden tarçınlı sakız çiğnemelerini isterken, ikincisi katılımcılardan beyaz ekmek üzerine 2 gr tarçın yemelerini istedi.
Ergenler üzerinde yapılan araştırma, tarçınlı sakız çiğnemenin hafıza işlevini iyileştirdiğini ve kaygıyı azalttığını öne süren olumlu sonuçlar verdi. Buna karşılık, diyabet öncesi yetişkinler üzerinde yapılan klinik çalışma, tarçın tüketiminin ardından bilişsel işlevde önemli bir değişiklik bulmadı.
Araştırmacılar makalelerinde, “Çoğu çalışma, tarçının bilişsel işlev bozukluğunu önleme ve azaltmada yararlı olabileceğini bildirdi” diye yazdı. “İlgili hastalıkların tedavisinde adjuvan olarak kullanılabilir. Ancak bu konuda daha fazla çalışma yapılması gerekiyor.”
Genel olarak, Nakhaee, Kooshki ve meslektaşları tarafından yapılan sistematik inceleme makalesi, tarçın ve bazı aktif bileşenlerinin insan beyninin işleyişi üzerinde olumlu etkileri olabileceğini, hafızayı ve öğrenmeyi artırabileceğini öne sürüyor. Gelecekte, bu derleme, diğer araştırma ekiplerine tarçının beyin üzerindeki etkisini daha fazla incelemeleri için ilham verebilir, bu da beyin işlevini korumak ve bilişsel bozukluğu yavaşlatmak için kullanımını potansiyel olarak teşvik edebilir.
Kaynak: Medicalxpress
