NASA’nın Mars’ta bulunan en yeni altı tekerlekli robotu Perseverance, eskiye ait yaşam işaretleri aramak üzere bir krater tabanı boyunca epik bir yolculuğa başlıyor. Bu, uzay aracı ekibinin rotaları planlamak, yollanacak talimatları hazırlamak ve hatta rotalarını haritalandırmaya yardımcı olması için özel 3 boyutlu gözlükler takmakla çok meşgul olduğu anlamına geliyor.
Ama uzay aracı, güçlü bir otomatik navigasyon sistemini kullanarak, bu sürüşün idaresini giderek daha çok kendi eline alacak. AutoNav isimli bu gelişmiş sistem, ilerideki arazinin 3 boyutlu haritalarını çıkarıyor, tehlikeleri tespit ediyor ve Dünya’daki kontrol biriminin ilave yönlendirmesi olmadan engellerin etrafından dolaşan bir rota planlıyor.
NASA’nın Güney California’daki Jet İtki Laboratuvarı’ndan Vandi Verma, “Bizim ‘sürüş üzerindeyken düşünmek’ adı verilen bir becerimiz var. Uzay aracı tekerlekleri dönerken otonom sürüş hakkında düşünüyor,” diyor.
AutoNav üzerinde yapılan diğer iyileştirmelerle birleşince, bu beceri Perseverance’ın saatte 120 metrelik bir hıza ulaşmasını sağlayabilir.
Perseverance Jezero Kraterinin tabanındaki ilk bilim seferine başlarken, AutoNav onun bu işi tamamlamasına yardım etmek üzerinde anahtar bir özellik olacak.
Yaklaşık 15 Kilometrelik Bir Alandan Örnekler Toplayacak
Bu krater milyarlarca yıl önce bir göldü ve Perseverance’ın varış noktası da kraterin kenarındaki kurumuş bir nehir deltası. Eğer Mars’ta eskiden yaşam var olduysa, bunun işaretleri orada bulunabilir.
Uzay aracı yaklaşık 15 kilometrelik bir alandan örnekler toplayacak, sonra da bu örnekleri analiz edilmek üzere Dünya’ya geri getirecek olan gelecekteki bir görevin alması için hazırlayacak.
Elbette ki, Perseverance işleri sadece AutoNav’le idare edemez. Uzay aracı ekibinin işin içinde olması, Perseverance’ın rotasını planlamak ve sürüş için kritik bir öneme sahip olmayı sürdürüyor.
Araç aynı zamanda, “görsel odometri” adı verilen bir sistemi kullanarak bir noktadan diğerine ne kadar mesafe kat ettiğinin de kaydını tutuyor. Perseverance hareket ederken düzenli aralıklarla görüntüler alıyor ve beklenen mesafeyi kat edip etmediğini görmek için bir pozisyonla diğeri arasında karşılaştırma yapıyor.
Ekip üyeleri AutoNav’in “direksiyona geçmesine” izin vermek için sabırsızlandıklarını söylüyorlar. Ancak onlar gerekli olduğunda müdahale etmek için de hazır olacaklar.
Orijinal makale: Phys.org
