Yakın zamanda, sarbekovirüsler insanlara iki kez geçtiler ve 2002-2004 yılları arasındaki ölümcül SARS-CoV-1 salgınına ve de SARS-CoV-2 virüsünün neden olduğu şimdiki covid-19 pandemisine yol açtılar. Oxford Üniversitesi tarafından yapılan yeni bir çalışmaysa, bu virüslerin en yakın zamanlı ortak atasının 21,000 yılı aşkın bir zaman önce var olduğunu gösteriyor. Bu, daha önceki tahminlerden neredeyse 30 kat daha eski bir tarih.
Oxford Üniversitesi’nden Mahan Ghafari, “Biz virüslerin yaşlarını daha uzun zaman ölçeklerinde değerlendirebilen yeni bir yöntem geliştirdik. Viral sekans verilerine dayanarak 21,000 yılı aşkın bir zaman önce olarak belirlediğimiz bu tahmin, yakın zaman önce insan genomik veri seti üzerinde yapılan ve aşağı yukarı aynı zamanlarda çok eski bir koronavirüsle oluşan bir enfeksiyonu gösteren bir analizle son derece uyumlu,” diyor.
Çalışma aynı zamanda, mevcut evrimsel modellerin genellikle süreçler içinde (birkaç yüzden birkaç bin yıla kadar) virüs türleri arasında meydana gelen farklılıkları ölçmekte başarısız olmalarına rağmen, bu çalışmada geliştirilen evrimsel çerçevenin, virüs farklılıklarının güvenilir bir tahminini geniş zaman ölçeklerinde (potansiyel olarak tüm hayvan ve bitki evrimi boyunca) yapmaya olanak tanıyacağını da gösteriyor.
Bu Yeni Yöntemle Diğer Virüslere De Çok Daha Geniş Çaplı Olarak Bakılabilir
Araştırmacılar bu yeni modelin, sadece SARS-CoV-2 ile ilişkili virüslerin değil, aynı zamanda da çok daha fazla sayıda RNA ve DNA virüsünün daha uzak geçmişteki evrimsel tarihinin yeniden bir araya getirilmesine imkan verdiğini söylüyorlar.
Modelin hepatit C virüsü için olan tahminleri, onun neredeyse yarım milyon yıldır dolaşımda olduğu konusundaki fikirle birbirini tutuyor. Dolayısıyla, hepatit C virüsü dünya geneline, modern insanların yaklaşık 150,000 yıl önceki “Afrika’dan Çıkış” göçüyle yayılmış olabilir.
Araştırmacılar bu yeni yöntemle diğer virüslere de çok daha geniş çaplı olarak bakabileceklerini; bu virüslerin evrimlerinin derinliklerinin zaman ölçeklerini yeniden değerlendirebileceklerini ve onların hastalığa neden olma becerilerini anlamanın anahtarı olan konak ilişkileri konusunda fikirler edinebileceklerini belirtiyorlar.
Orijinal makale: Phys.org
