Yaklaşan bir kavga belirtisinde kabuğunuza mı çekiliyorsunuz? İşte nedeni.
İnsanlar terapiye genellikle sağlıklı bir şekilde tartışmaya giremedikleri için hayal kırıklığına uğramış olarak gelirler. Şöyle şeyler söyleyebilirler:
“Haklı olduğum apaçık ortada olsa bile hiçbir kavgada son sözü ben söylemiyorum. Biriyle tartışırken neden hiç fikrimi söyleyemiyorum?”
“Ne zaman biriyle kavga etsem, sanki beynim donuyor ve bırakın sağlam argümanlar bulmayı, basit cümleler bile kuramıyorum. Neden böyleyim?”
“Çatışmalardan kaçınıyorum çünkü öfkem her zaman bir çöküşe yol açıyor ve insanlar beni asla ciddiye almıyor. Gözyaşı dökmeden asla kendimi savunamamaktan nefret ediyorum.”
Bu gibi durumlar sandığınızdan daha yaygındır. Pek çok insan, zor bir konuşma yapma zamanı geldiğinde kendilerini savunmakta zorlanır. Yine de bu kompleksin içinizde nereden kaynaklandığını keşfetmeye değer.
İnsanları memnun etme eğilimlerinden travma tepkilerine kadar, adil bir mücadele verememenizin birden fazla nedeni olabilir. İşte size üç olasılık.
1. Duygusal bunalıma yatkınsınız
Kavgaya girme düşüncesi kalbinizi hızlandırıyor ve gözlerinizi yaşartıyorsa, bir çatışma sırasında etkili bir şekilde iletişim kurmak söz konusu olduğunda duygusal düzensizlik yolunuza çıkıyor olabilir.
Öfke, hayal kırıklığı veya üzüntü gibi yoğun duygular aşırı güçlenebilir ve konuşmaya yapıcı bir şekilde katılmayı zorlaştırabilir. İçine kapanmak, kendini daha fazla duygusal sıkıntıdan korumak için otomatik bir savunma mekanizması olabilir.
Practice Innovations’da yayınlanan bir araştırmaya göre, çatışma sırasında sizi vuran duygusal dalga boyunca yolunuzu zorlamaya çalışmak etkisiz olabilir. Duygusal yoğunluk, beyindeki gelişmiş bilişsel işlevleri engelleyerek mantıklı argümanlar oluşturamamaya yol açabilir.
Duygular yükseldiğinde, kendi duygularınızı kabul etmek ve doğrulamak çok önemlidir. Kendinizi yatıştırmak ve duygusal dengeyi yeniden kazanmak için bir adım geri atmak, çatışmanın tırmanmasını önlemeye yardımcı olabilir. Düşüncelerinizi toplamak ve sakinleşmek için geçici bir ara verme ihtiyacınızı iletmek, daha sonra daha verimli bir tartışma yapılmasını sağlar.
2. Oyalamayı saldırgan bir taktik olarak kullanıyorsunuz
Bazı durumlarda, bireyler bir tartışma sırasında partnerlerine misilleme yapmak veya onları cezalandırmak için pasif-agresif bir yol olarak susmayı kullanabilirler. Geri çekilerek ve etkileşime girmeyi reddederek, hoşnutsuzluklarını iletmeyi ve durumu kendi lehlerine manipüle etmeyi umarlar.
Bu davranışa genellikle oyalama denir ve göz teması kurmamak, tartışmaları çözüme kavuşturmadan terk etmek, belirli konulardan tamamen kaçınmak ve işler çok kızıştığında tartışmaları aniden kesmekle karakterize edilir.
Negotiation and Conflict Management dergisinde yayınlanan bir araştırmaya göre, oyalama hakkında unuttuğumuz şey, bunun her iki tarafa da zarar veren iki ucu keskin bir kılıç olduğudur. Oyalama, karşınızdakini başından savma ve huzurunuzu koruma ihtiyacınızı anında tatmin etse de, zamanla duygularınızı ve şikayetlerinizi de sakladığınızı fark edebilir ve sonuçsuz bir geviş getirmeye başlayabilirsiniz.
Pireyi deve yapmaktan kaçınmak istiyorsanız, tartışmayı bir süreliğine ertelemek ve öteleme içgüdünüzü neyin tetiklediğini anlamaya çalışmak çok daha iyi olacaktır. Kavga hakkında kendinizle görüştükten sonra, karşınızdakini veya kendinizi yabancılaştırmadan sorununuzu açabilir ve iletebilirsiniz.
3. Aynı kavgayı tekrar tekrar yaşıyorsunuz
Mücadele tarzımızı ne kadar “optimize” etmeye çalışırsak çalışalım, iki kişi veya insan grubu arasında çözülemeyen bazı konular vardır. İster travma ister duygusal yük nedeniyle olsun, taraflardan birinin veya her ikisinin duygularını korumak için bazı konuşma alanlarının kordon altına alınması gerekir.
PLOS-ONE’da yayınlanan ve ilişkilerde en önemli ayrılık nedenlerini araştıran bir araştırma, “tartışmaların” çoğu insan için ilk iki ayrılık nedeni arasında yer aldığını ortaya koymuştur. Bu, bazen sorunun çok büyük olduğunu ve “konuşarak halledemeyeceğinizi” gösteriyor. İyileşmek için zamanın geçmesine güvenmek zorunda kalabilirsiniz.
Hayatınızda böyle bir yara varsa, bunu anlamak ve akıl sağlığınız pahasına durumu iyileştirmeye çalışmaktan ne zaman vazgeçmeniz gerektiğini anlamak için bir ruh sağlığı uzmanına danışmanız tavsiye edilir.
Sonuç
Tartışmalar doğası gereği olumsuz deneyimler değildir. Kendimizi daha iyi anlamamıza ve başka türlü geliştiremeyeceğimiz beceriler geliştirmemize yardımcı olurlar. Çatışma sırasında kendinizi kapatmak geçici olarak daha iyi hissetmenize yardımcı olabilir, ancak çatışmaya hiç girmemek çözümü süresiz olarak erteleyebilir.
Kaynak: Psychology Today
