2007 yılında astronomlar, altı yıl öncenin verilerini incelerken çok güçlü ve kısa süreli, uzayın belirlenemeyen bir köşesinden gelen radyo sinyalleri keşfettiler. Bu sinyalleri uzaylılar mı gönderdi? Yoksa bunlar, magnetarlar olarak bilinen nötron yıldızları kaynaklı olabilirler miydi?
Harvard Üniversitesinden Manasvi Lingam ve Abraham Loeb’in bu ay yayınladıkları bir makale çok ilginç bir teori ortaya attı. Onlara göre bilim insanları, akıllı yaşamın kanıtını farkında olmadan bulmuş olabilir. Bu iki bilim adamına göre Dünya’ya ulaşan, Hızlı Radyo Patlamaları (kısaca HRP) isimli garip radyo dalgaları, ışıkla çalışan uzay gemilerinin kaçakları olabilir.
2007 yılında astronomlar, altı yıl öncenin verilerini incelerken çok güçlü ve kısa süreli, uzayın belirlenemeyen bir köşesinden gelen radyo sinyalleri keşfettiler. Bu sinyallere Hızlı Radyo Patlamaları ismini verdiler. “Hızlı” denmesinin sebebi, bu sinyallerin çok kısa sürmesi. Bunların uzunluğu 5 mili saniyeden az (bir saniyeyi bin parçaya böldüğünüzü düşünün, bunların beşinden az uzunlukta). “Radyo” takısı ise bu sinyallerin, uzayı radyo frekansları ile dinleyen teleskoplarla algılanmalarından dolayı verilmiş. “Patlama” denmesinin sebebi ise sinyallerin aniden ortaya çıkıp kaybolmalarından kaynaklanmakta. Şimdiye kadar 2007’den beri tam 18 kere bu sinyalleri yakalamayı başardık. Aynı karakteristik özellikleri gösteren bu sinyallerin kökeni ise tamamen bir sır. HRP’nin büyük enerji kaynaklarından geldiğini ve bu kaynakların çok büyük ihtimalle galaksimizin dışında olduğunu biliyoruz.
Bu kadar yüksek enerjili olmaları ve çok nadir görülmeleri, bilim insanlarının HRP’lerin büyük bir yıldızın şiddetli ölümü ya da iki karadeliğin çarpışması gibi kaynağın yok olduğu olaylar sonucunda oluştuklarını düşünmelerine neden oldu. Ancak 2016 yılında bilim insanlarını şaşırtan yeni bir buluşla, bu hipotezlerle ilgili ciddi derecede şüpheler oluştu. Laura Spitler ve grubu, 2012’de sinyal gelen yerden, 2015 yılında ve 2016 yılında tekrar sinyal geldiğini tespit ettiler. Yani HRP’yi oluşturan kaynak her neyse, olay sırasında yok olmak zorunda değil. Dolayısı ile bu kaynağın, karadelik çarpışması ya da yıldız ölümünden farklı bir şey olması gerekiyor.
SİNYALLER UZAYLI BİR MEDENİYETTEN Mİ GELİYOR?
Bu sinyallerin kaynağı ne? Bu sinyaller ne sıklıkla tekrar etmektedir? Tekrar etmeyen sinyaller var mı? Bu sorular hâlâ cevapsız kalırken, Harvard Üniversitesi’nden iki astronom Manasvi Lingam ve Abraham Loeb, sinyallerin kökeni ile ilgili bu ay yayınlanan makalelerinde çok ilginç bir teori ortaya attılar: Bu sinyallerin kaynağı doğal bir olay olmayabilir. Diğer bir deyişle sinyaller ileri bir uzaylı medeniyetin ürünü olabilir. Onlara göre bu dalgalar bizim radyo ve televizyon yayını yaptığımız vericilere benzeyen güçlü vericiler tarafından üretilmiş olabilir. Bu kadar yüksek enerjiye sahip bir sinyali üretmek için bu vericilerin Dünya’nın iki katı büyüklüğünde olması ve kendi kendini eritmemesi için suyla devamlı soğutulması lazım. Lingam ve Loeb’e göre bu bizim teknolojimizin üstünde olsa bile, çok gelişmiş bir medeniyet bunu yapabilir.
Peki uzaylılar böyle bir vericiyi niye inşa etsinler? Lingam ve Loeb’un bu soruya da ilginç bir cevapları var. Denizde yüzen bir yelkenliyi hayal edin, bu yelkenli rüzgâr tarafından hareket ettirilir. Bu yelkenlilere benzer, ışık yelkenlileri yapmak mümkün. Işık yelkenlileri, “yoğun ışık” yardımı ile hareket edecek geleceğin uzay araçları. Bu araçlar, yakıt taşımadıkları için çok büyük hızlara rahatlıkla erişebilirler. Bu kadar güçlü verici ile üretilen sinyal sayesinde, milyonlarca tonluk böyle bir ışık yelkenlisini yıldızlar arası hatta belki galaksiler arası yolculuk için kullanmak mümkün. Lingam ve Loeb’a göre, gelişmiş bir medeniyet pekâlâ uzay yolculuklarında kullanmak amacı ile böyle bir verici inşa etmiş olabilir. HRP’ler de bu vericilerden gelen dalgalar olabilir; anlık olarak yelkenlinin tam ucundan geçtikleri ve uzaya saçıldıkları düşünülebilir. Yani HRP’ler, bu uzay gemilerinin anlık kaçakları olabilirler. Bu teoriyi geliştiren Loeb, aslında Proxima b gezegenine gidecek ışık-yelkenleri üretmeyi hedefleyen bir projenin başında. Projenin amacı küçük ışık-yelkenlilerini güçlü bir lazer ışını ile bu gezegene ulaştırmak. Böyle gemilerin yelkenlerinden kaçacak ışığın başka gezegenlerden nasıl algılanacağı üstüne kafa yoran Loeb, HRP’lerin tam da böyle oluşuyor olabileceği fikrine varmış.
SİNYALLER, NÖTRON YILDIZLARI VEYA KARA DELİK PATLAMALARINDAN MI GELİYOR?
Bu teorinin doğru olma ihtimali nedir? Bize göre bu iddiaları savunmak için ortada ciddi bir veri mevcut değil. Lingam ve Loeb’in kendileri de iddialarının bir spekülasyon olduğunun farkında. Kökenleri belirsiz olsa da HRP’lerle ilgili çok sayıda farklı teori mevcut. Mesela bunlar, magnetarlar olarak bilinen nötron yıldızları kaynaklı olabilirler, çeşitli kuantum yerçekimi etkileri sonucunda oluşan kara delik patlamalarının bir sonucu olarak çıkıyor olabilirler ya da Blitzarlar olarak bilinen hipotetik uzay cisimleri tarafından oluşturuluyor olabilirler. Hangi teoriyi çekici bulursanız bulun, değişmeyen bir gerçek var; yaşadığımız Evren bizi büyülemeye devam edecek çok sayıda gizemlerle dolu.
Kaynak: Bilim ve Yaşam Sayfası/ Pazar Sabah
