Milena Canning’in Riddoch sendromu adı verilen tuhaf bir durumu var. Canning teknik olarak görme engelli. Ancak tamamen görme engelli olan çoğu insanın aksine, – hareket halinde olduklarında- nesneleri görebiliyor.
Western Üniversitesi Beyin ve Zihin Enstitüsü’ndeki nörobilim uzmanlarından oluşan bir ekip, Neuropsychologia dergisinde bu olağandışı durumu açıklığa kavuşturdu.
48 yaşındaki İskoç kadın, 18 yıl önce solunum yolu enfeksiyonu ve arka arkaya nükseden inmeler sonucu tetiklenen sekiz haftalık bir komadan sonra, görme yetisini kaybetmiş olarak uyandı. Aylar sonra, görmeyen gözleri yeşil bir ışıltı yakaladı. Bu ışık, parlak yeşil bir hediye paketiydi.
O zamandan beri, diğer nesnelerin de hareket ederkenki görüntüsünü algılamaya başladı- bir pencere camından aşağı süzülen yağmur damlaları, bir fincan kahvenin üstünde tüten buhar, kızının hareket ederken zıplayan tokası… Ama bunlar sadece bir anlık görüntülerdi ve kızının saçını toplarken, çocuğun yüzünü göremiyordu.
Elma Büyüklüğündeki Eksik
Beyin ve Zihin Enstitüsü’ndeki araştırmacılar tam olarak neler olup bittiğini öğrenmek için MRI ve ve diğer testleri kullanarak Canning’in beyninin gerçek zamanlı işleyişini analiz ettiler. Görüntüler, beyninin arkasında, oksipital lobun olması gereken yerde (beynin görsel işlem merkezi) bulunmadığını, ve elma büyüklüğünde eksik bir doku olduğunu ortaya çıkardı.
Western Üniversitesi Nörobilim ve Psikoloji Yüksek Lisans Programları’nda profesör olan Jody Culham ise bir açıklamasında “Milena’nın durumu göz önüne alındığında, görsel sistem için “süper bir otoyolun” olması gerektiği yerde “çıkmaz bir sokağa” rastladık. Ancak tüm görsel sistemini tamamen kapatmak yerine, otoyolun diğer bölümlerinde – özellikle harekete duyarlı olacak şekilde- ve tüm süper otoyolu es geçebilecek bazı “kestirme yollar “geliştiğini tespit ettik,” dedi.
Araştırmacılar Canning’i sabit tutup hareket etmesini engellediler ve bir kaç topu O’na doğru yuvarlanacak şekilde bıraktılar. Topların rengini tanıyabilme kabiliyeti tutarsızdı ancak Cunning, hareket, hız, boyut ve yönü algılayabilmişti. Sandalyelerin etrafında hareket edebildiği zaman ise önündeki elin sadece yukarıya veya aşağıya doğru hareket eden başparmağını algılayabiliyordu.
Culham, “Bu çalışma, tek bir hastanın görsel sistemi üzerinde şimdiye kadar yapılmış en zengin nitelendirme olabilir” diye ekledi.
Canning’e gelince, “Gördüğüm şeyleri eskiden gördüğüm gibi ya da normal insanlar gibi göremiyorum. Gördüğüm şeyler gerçekten garip. Bir şeyler oluyor ve beynim kendini yeniden şekillendirmeye çalışıyor ya da farklı yollar deniyor, ” ifadesini kullandı.
Bu araştırma, geleneksel fikirlerin “görme engelli” tanısını aşırı derecede basite indirgediğini ispatlamakla kalmıyor, aynı zamanda beynin ne kadar üretken olduğunu ve ne kadar inanılmaz bir şekilde kendini iyileştirebileceğini gösteriyor.
Kaynak: IFL Science
