Eğer doğayla ilişkimizi yeniden dengelemeye başlayacaksak, önce bir şeylerin dengesinin ne kadar bozuk olduğunu saptamamız gerekiyor. Ama ekosistemler karmaşık şeyler ve insan faaliyetlerinin neden olduğu bütün değişiklikleri ortaya koyabilen bir tek ölçüm yöntemi bulunmuyor. Yine de, biyoçeşitliliği ve insanlığın onun üzerindeki etkilerini kontrol etmenin çeşitli yolları var.
Uluslararası Doğayı Koruma Birliği’nin Nesli Tükenme Tehlikesi Altında Olan Türlerin Kırmızı Listesine göre, son 500 yıl içinde 112,400 tür arasından en az 680 türün nesli tükendi ve omurgalılar arasında en büyük zararı görenler de memeliler ve amfibiyanlar oldu.
Kaç türün savunmasız ya da tehlike altında olarak görüldüğüne bakıldığında, en büyük baskı altındaki grup sago palmiyeleri. Diğer iki bitki grubu olan çift çenekli bitkiler ve kozalaklı ağaçlar da yine bu grupta yer alıyor.
Yetersiz veriler nedeniyle kesin sonuçlar çıkarılamayan birçok taksonomik grup da var ve bunlardan biri de böcekler.
Dünya Okyanuslarının Sadece Yaklaşık Yüzde 3’ü Gerçekten Bakir Alan Olarak Görülüyor
Altyapı ve yoğun tarım alanları ve otlaklar, Dünya’nın buzsuz yüzeylerinin
yarısından fazlasını işgal ediyor ve geriye kalan alanların büyük bölümü de
oldukça değiştirilmiş durumda. Şu anda, insan kullanımı Dünya’nın buzsuz
yüzeylerinin yüzde 70’inden fazlasını direkt olarak etkiliyor.
Ormanların yüzde 25’inden fazlası kalıcı olarak yok olmuş ve 12.6 milyon
kilometrekare sulak alanın yarısından fazlası da kurumuş durumda. Başta var olan yaklaşık 16 milyon kilometrekarelik tropikal yağmur ormanınınsa, şu anda 9 milyon kilometrekareden daha az bir bölümü varlığını devam ettiriyor.
Okyanuslar Dünya yüzeyinin yaklaşık olarak yüzde 70’ini kaplıyor. Okyanuslar üzerindeki etkilerimiz daha zor ölçülebiliyor ama aşırı avlanma ve kirliliğin etkileri öyle ki, Dünya okyanuslarının sadece yaklaşık yüzde 3’ü gerçekten bakir alan olarak görülüyor.
Dünya Doğayı Koruma Vakfı ve Londra Zooloji Derneği’nin hazırladığı Yaşayan Gezegen Endeksi’nin 2020 yılındaki raporu, 1970 yılından bu yana, küresel düzlemdeki omurgalı hayvan miktarında yüzde 68 oranında azalma meydana geldiğini gösteriyor.
Orijinal makale: New Scientist
