Yeni koronavirüs SARS-CoV-2 genellikle yakın akrabası olan SARS-CoV-1 ile karşılaştırılıyor ve bunun iyi bir nedeni var. Bu virüs 2000’li yılların başında meydana gelen SARS salgınının sorumlusu ve bu salgın şu anda baş etmekte olduğumuz duruma birçok yönden en yakın olan olay. Araştırmacılar yeni virüsün yüzeylerde ne kadar hayatta kaldığını ve maske kullanmanın mantıklı olup olmadığını araştırırken SARS-CoV-1’e bakıyorlar. Ve yapılan bu karşılaştırmalar da biraz umut veriyor çünkü sosyal mesafe ve seyahat kısıtlaması uygulamaları SARS salgınını yaklaşık bir yıl içinde bastırmaya yardımcı olmuştu.
Ama ya covid-19, HCoV-OC43 ve HCoV-HKU1 gibi daha az bilinen aile üyelerine daha çok benziyorsa? Bu isimler çok tanıdık olmayabilir ama muhtemelen daha önce onlarla karşılaştınız. Bunlar nezleye sebep olan virüsler. Ve onlar SARS ya da MERS kadar öldürücü olmasa da, zaman içinde insan bağışıklığının azalmasıyla mevsimlerle birlikte gelip gidiyorlar. Biz bu yüzden sürekli olarak nezle olmaya devam ediyoruz.
Harvard Üniversitesi araştırmacıları tarafından yapılan ve Science’da yayınlanan bir çalışmada da bu olasılık araştırıldı. Ve varılan sonuçlar pek de iç açıcı değil. Buna göre, eğer SARS-CoV-2 de bu mikropların ayak izlerini takip ederse, sürü bağışıklığını geliştirmek ve bunu devam ettirmek daha yavaş gerçekleşecek. Ve bu olana kadar salgınlar yaşamın sürekli bir gerçeği olacak. Bu durum virüsün daha büyük gücüyle birleştirildiğinde, durum her seferinde hastane kapasitelerinin aşılmasını engellemek için sosyal mesafe uygulamalarının tekrar tekrar gerçekleştirilmesini gerektirecek. Araştırmacıların bulguları, bu kapanma uygulamalarının en azından dönem dönem olacak şekilde uzun bir zaman sürebileceğini; belki de 2022’ye kadar devam edebileceğini gösteriyor.
Sosyal Mesafe Uygulamalarının Zamanlamalarının Önemli Olduğu Düşünülüyor
Araştırmacılar mevsimselliğin rolünün kesinlikle sıfır olmadığını söylüyor. Bu, virüsün yaz mevsiminde yok olacağı anlamını taşımıyor. Araştırmacılara göre, salgınlar herhangi bir zamanda ortaya çıkabilir ama sonbaharda başlayacak olanlar daha şiddetli olabilir. Ve bu da, sosyal mesafe uygulamalarının zamanlamalarını daha önemli bir hale getiriyor.
Araştırmacılar covid-19’un koronavirüs kaynaklı nezle hastalıklarının bulaşıcılığını taklit edip etmeyeceğinin şu an için hiçbir şekilde kesinlik kazanmadığına da ayrıca dikkat çekiyor. Bu virüs sadece birkaç aydır hayatımızda; bu nedenle onun faklı mevsimlerde nasıl yayıldığı üzerinde kimse direkt olarak çalışma yapabilmiş değil. Üstelik bağışıklığın ne kadar iyi bir şekilde gelişeceğini ve bu olduğunda bunun ne kadar süreceğini de bilmiyoruz. Ayrıca, Harvard ekibinin modelleri kısmi olarak bilim toplumunun bu virüs için tedaviler ya da aşılar geliştirmeyecek olduğu varsayımına dayanıyor ve araştırmacılar tüm bunların değişebileceğini söylüyor.
Yapılan bu yeni çalışmada, araştırmacılar bilgisayar modellerini kullandılar ve HCoV-OC43 ve HCoV-HKU1 virüslerinin davranışlarını kılavuz olarak kullanarak ve covid-19’un yayılım ve şiddet oranları hakkındaki bilgileri hesaba katarak potansiyel mevsimsel varyasyonlar çıkardılar. Sonuçta, bu yeni virüsü kontrol altına almak için gerçekleştirilen sosyal mesafe müdahalelerinin, zamanlamaları iyi yapılırsa, 2022’ye kadar uzaması gerekeceğinin muhtemel olduğunu buldular. Bulgulara göre, zaman içinde bu virüse karşı olan sürü bağışıklığı yavaş yavaş arttıkça bu müdahaleler hafifletilebilir; süreleri ve katılıkları azaltılabilir ve bunlar arasında daha uzun süren nispeten normal yaşam periyodları olabilir.
Orijinal Makale: Wired
