Birleşmiş Milletler Ulusal Güvenlik Bakanlığı’na göre Mayıs ayı başından bu yana, Trump yönetiminin “sıfır toleranslı” göçmenlik politikası 2.000’den fazla çocuğun gözaltına alınmasıyla sonuçlandı.
Yasadışı hudut kapısı suçlarını ortadan kaldırmayı amaçlayan politika, çocuklarıyla birlikte gelmiş olsunlar ya da olmasınlar, tüm yetişkinlere uygulanıyor. Çocuklarıyla birlikte gelen yetişkinler çocuklarından ayırılıyor. Anne ve babalar Adalet Bakanlığı’nın kovuşturmasını beklerken, çocuklar geçici bakım tesislerine yerleştiriliyor.
Harvard Üniversitesi’nde Çocuk Gelişimi Merkezi’ni yöneten Jack Shonkoff, “Çocukları annelerinden ayırmak onlara çok büyük zararlar veriyor. Bu konuda anlaşılamayacak bir şey yok. Bununla ilgili olarak bilim de insanlık da aynı şeyi söylüyor” dedi.
Kötü çocukluk deneyimleri, bir çocuğun hayatında uzun vadeli sorunlara yol açabilecek stresli veya travmatik olaylar olarak tanımlanmaktadır. Çocuk anne ve babasından fiziksel olarak ayırıldığında, toksik stres yaşamaya başlarlar. Bir çocuk toksik stres yaşadığında, beynin korku ile ilgili bölümü gelişirken, öğrenme ve hafıza ile ilgili bölümleri gelişimini durdurur. Bu da motor yeteneklerde gecikmelere, öğrenme güçlüğüne ve hatta depresyon ve kalp hastalıklarına neden olur.
Kalıcı İzler Bırakıyor
İnsan vücudu strese, kalp atış hızını, kan basıncını ve kortizol gibi stres hormonlarını artırarak yanıt verir. Bu semptomlar sağlıklı bir ortamda ortaya çıktığında, sonuçları tolere edilebilir düzeyde (ciddi ama geçici yanıtlar şeklinde), hatta bile pozitif olabilir (hormon seviyelerinin hafif yükselmesi ile birlikte kalp hızında görülen küçük artışlar). Ancak, bir çocuğun ihtiyaç duyduğu desteği bulamadığında yaşadığı uzun süreli stres, fiziksel ya da duygusal istismara maruz kalanlarda ve kronik ihmal ya da şiddete maruz kalan çocuklarda olduğu gibi, yaşam boyu devam eden olumsuz izlere neden olur. Bunlar, çocuğun sağlıklı beyin gelişimini bozmanın ve strese dayalı hastalıkların (kalp hastalığı, diyabet, depresyon ve maddenin kötüye kullanımı gibi) riskini artırmanın yanı sıra, yetişkinlikte de devam eden bilişsel bozulmaya sebep olmaktadır.
Çocuklar, sınırda gözaltına alındıktan sonra Sınır Devriyesi tesisine yerleştiriliyor. Bu süreç, çocuklar uzun vadeli sığınma evlerine transfer edilmeden ya da ailelerin veya kefil olan kişilerin yanına yerleştirilmeden önce, üç gün kadar sürüyor.
Amerikan Pediatri Akademisi, Amerikan Doktorlar Derneği ve Amerikan Psikiyatri Birliği’nden pek çok uzman, yazılı bir ifadeyle, Trump yönetimini bu politikayı tersine çevirmeye davet etti. 9.000’den fazla akıl sağlığı uzmanı ve kuruluşu da bu politika üzerinde kaygılarını dile getiren bir dilekçeyi imzaladı.
Yazılan dilekçede şu ifadeler yer aldı: “Ailelerinden zorla ayırılmış çocukların, zihninlerinde yer eden bu travmatik deneyimle büyümediklerini iddia etmek, çocuk gelişimi, beyin ve travma hakkında bildiğimiz her şeyi göz ardı etmektir”.
Kafeste Yaşam Mücadelesi
ABD Haber Ajansı, bu haftanın başlarında Güney Teksas’taki bir siteyi ziyaret ederek “yüzlerce çocuğun metal parmaklıklardan yapılmış bir dizi kafesin içinde tutuldukları” eski bir ambarı tarif ediyor.
Konuyla ilgili olarak her türlü politik kesimden pek çok insan endişelerini dile getirdi, ancak olası bir yasal düzenlemenin nasıl bir “çözüm” olacağı konusunda bölünmüş durumdalar. Trump ise geçtiğimiz Salı günü “yasadışı göçmen krizine” değinerek, bunun onlarca yıldır devam eden bir şey olduğunu söyledi.
Kaynak: IFL Science
