Bir gökkuşağı, ışığın dalga boylarının sürekli bir spektrumundan oluşuyor. Peki, neden biz onu yedi ayrı renk şeridi olarak algılıyoruz?
Matt Chamings Barnstaple, Devon, İngiltere
Bizim gökkuşağı algımız, orada yedi renk olduğu yönündeki beklentimizin etkisi altında kalıyor. Gerçekte, bir gökkuşağında yedi ayrı şerit değil, birbirine karışan ve dönüşen birçok renk bulunuyor.
Robert Senior Uppingham, Rutland, İngiltere
1665 yılı civarında, Isaac Newton bir prizmayla deneyler yaptı ve içinde yedi renk belirlediği bir spektrum üretti.
Bunun öncesinde, bu spektrumun beş renge sahip olduğu düşünülüyordu. Örneğin, Robert Boyle Experiments and Considerations Touching Colours isimli kitabında, bir prizmayla ürettiği spektrumu “Kırmızı, Sarı, Yeşil, Mavi ve Mordan oluşan, birbirini izleyen beş rengi gösteriyor” diye tarif etti.
Bu kitap, Newton’ın deneylerine başlamasının hemen öncesinde, 1664 yılında yayınlandı. Ama yedi sayısı uzun zamandır mistik olarak görülüyordu ve mükemmeliyet ile bütünlüğü temsil ediyordu. Bu tür bir mistisizm Newton’ı bilim kadar etkiliyordu, dolayısıyla bir gökkuşağında yedi renk olması gerektiğini düşündü. Newton gökkuşağına turuncuyu ekledi ve moru da çivit mavisi ve menekşe renklerine ayırdı.
Keith Ross Villembits, Fransa
Bizim retinalarımızda sadece üç renk reseptörü bulunuyor. Bunlar kırmızı, yeşil ve mavi ışığa tepki veriyorlar. Eğer bu reseptörlerin iki tanesi aynı anda aktive olursa, biz üç renk daha görüyoruz: sarı (kırmızı + yeşil), camgöbeği (yeşil + mavi) ve galibarda (mavi + kırmızı). Bunlar aynı zamanda, renkli yazıcılarda da kullanılıyorlar ve galibarda gökkuşağı renklerinden biri değil. Eğer reseptörlerin üçü de aktive olursa, biz beyaz “görüyoruz”. Bilgisayarlarımızın ve televizyonlarımızın ekranları da bizim gözlerimizle aynı ana renkleri kullanıyorlar.
İnsanlar genellikle, okulda kendilerine üç ana rengin sarı, kırmızı ve mavi olduğu söylendiğinde şaşırıyorlar. Aslında bu sanatsal renkler, bir fizik bilimi bakış açısından, sarının, camgöbeğinin (bir sanatçının mavisi) ve galibardanın (bir sanatçının kırmızısı) ikincil renkleri.
Orijinal makale: New Scientist
