Bir kez edindiğimizde, bisiklete binmek veya bir caddeyi geçmeden önce iki yöne bakmak gibi, unutması çok güç belirli beceriler vardır. Vahşi doğada öğrenme ve uzun süreli bellek üzerine yapılan çalışmaların çoğu, bir avuç hayvan türüne odaklanır. Şimdi, Current Biology’deki bir yayında, Smithsonian Tropikal Araştırma Enstitüsü’nde (STRI) çalışan araştırmacılar, kurbağa yiyen yarasalarda (Trachops cirrhosus) ilk uzun süreli hafıza raporunu paylaşıyorlar.
“Kurbağa yiyen yarasalar, bilişsel ve duyusal ekolojiyi incelemek için ortaya çıkan mükemmel bir model organizmadır,” diye açıklıyor, makalenin baş yazarı ve Austin’deki Texas Üniversitesi’nde doktorasını yeni bitiren biyolog M. May Dixon.
Dixon ve meslektaşları, hoparlörlerden çalınan cep telefonu zil seslerine yanıt vermek için 49 vahşi yarasa eğitti. Seslerden ikisine yanıt veren yarasalar, hoparlörde her seferinde bir yem balığı ödülü buldular, ancak diğer üç tona yanıt verdiklerinde asla ödüllendirilmediler. Zil sesleri bir atıştırmalıkla eşleştirildiğinde sese doğru uçmayı ve diğer tonlara yanıt vermemeyi çabucak öğrendiler. Yarasalar daha sonra mikroçiplendi ve Panama’nın Soberania Ulusal Parkı’na geri bırakıldı.
Araştırmacılar, bir ila dört yıl sonra sekiz eğitimli yarasayı yeniden yakaladı ve deneysel sesleri tekrar çaldıklarında, yarasalar dört yıl sonra bile iki ödüllü zil sesini tanıdı ve yanıtladı. Karşılaştırma için deney, genellikle kulaklarını dikkatle seğiren, ancak seslere uçmayan 17 eğitimsiz kurbağa yiyen yarasa içeriyordu.
“Hayvanlarda hafıza kapasitesi ve uzun süreli veya kısa süreli hafızalara neyin neden olduğu, farklı hafıza uzunlukları için hangi ekolojik koşulların seçtiği, neyi hatırlamanın ve unutmanın önemli olduğuyla ilgileniyorum” diye açıklıyor. “Ancak uzun süreli hafızayı incelemek çok zor, çünkü tanımı gereği uzun zaman alıyor. Tutsak hayvanlarda hafızayı test etmek, daha uygun olsa bile, hayvanların vahşi doğada hatırladıklarını tam olarak temsil etmiyor.”
“STRI, yarasalarla yapılan pek çok araştırmanın temeli olmuştur. Kurbağa yiyen yarasalar, yarasalarla yapılan deneyler, hangi uyaranın kullanıldığı hakkında geniş bir veri tabanı topladılar, yani daha önce yakalanmış bir yarasayı yakalarsanız, zaten veri tabanına erişebiliyorsunuz. Dünyada bu kadar ayrıntıya sahip olabileceğiniz çok az yer var” diyor Rachel Page. “Yarasaları sevmekten ama çok ilginç olduklarını düşünmemekten, onların derin kişilikleri olan ve dünyayla çok çekici etkileşim yollarına sahip çok karmaşık küçük yaratıklar olduklarını anlamaya başladım.”
Kaynak: M. May Dixon, Patricia L. Jones, Michael J. Ryan, Gerald G. Carter, Rachel A. Page. Kurbağa yiyen yarasalarda uzun süreli hafıza. Güncel Biyoloji, 2022; 32 (12): R557 DOI: 10.1016/j.cub.2022.05.031
