Araştırmacılar sperm hücrelerini demir nanoparçacıklarıyla kaplayarak, bir manyetik alanın etkisi altında yüzen mikro robotlar yarattılar. “Spermbot” adı verilen bu mikro robotlar, bir gün ilaçların vücudun ulaşılması zor bölgelerine taşınmasını sağlamak için kullanılabilir.
Mikro robotlar bir uyarana faydalı fonksiyonlarla karşılık verebilen sistemler. Ve biyomedikal mikro robotlarla ilgilenen insanların asıl peşinde olduğu şey de, hareketleri inceden inceye kontrol edilebilen ve bir ya da birkaç fonksiyonu yerine getirebilen bir sistem.
Ancak çalışmanın araştırmacılarından olan Twente Üniversitesi’nden Islam Khalil, mikro robotları canlılara uygulamanın bazı zorlukları olduğunu söylüyor. Küçük damarlardan geçebilecek kadar yumuşak, sadece birkaç mikrometre boyutunda, hareketli ve kontrol edilebilir bir sistem yaratmanın zaten zor olduğunu belirten Khalil, bunun aynı zamanda da biyouyumlu, yapımı kolay ve vücut dışından da izlenebilir olması gerektiğine dikkat çekiyor.
Yapılan çalışmada, araştırmacılar yarattıkları kısmi olarak demir oksit nanoparçacıklarıyla kaplanmış sığır sperm hücreleriyle bu sorunların birçoğunun üstesinden gelmeye çalıştılar. Bu sperm hücreleri ölüydü (canlı olanlar da üzerlerine bir şey iliştiremeyecek kadar hareketliydi) ancak metalik kaplama onların manyetik olarak kontrol edilebilmesini sağladı.
Mikro Robotlarla Dayanıklılık Elde Ediliyor
Araştırmacılar demir spermi yapmanın yeterince basit olduğunu çünkü pozitif yüklü demir oksit parçacıklarının hücrelerin negatif yüklü kısımlarına bağlandığını ve hatta demir sperme doksorubisin bile yükleyebildiklerini ve bu sayede bunun bir ilaç taşıyıcı sistem olma potansiyelini de ortaya koyduklarını söylüyorlar.
Uzmanlar doğal bir yapının esnekliğini korurken aynı zamanda da onu dışarıdan kontrol edebilmenin ileri yönde atılan güzel bir adım olduğunu belirtiyorlar. Hong Kong Şehir Üniversitesi’nden Dong Sun, spermbotlar biyolojik bir yapıyı temel aldıkları için biyouyumluluk açısından da bir sorun yaratmayacaklarını düşünüyor. Sun, “Araştırmacılar demir spermin hücre kültürlerini öldürmediğini ortaya koydu. Şimdi bu sperm hücrelerinin örneğin beyinde ya da karaciğerde de kullanılıp kullanılamayacağının araştırılması gerekiyor,” diyor.
Ancak araştırmacılar öncelikle bunların daha hızlı yüzmeyi öğrenmesi gerekebileceğini söylüyorlar. Bireysel mikro robotlar saniyede birkaç mikrometre hızına ulaşabiliyorlar ve bu saniyede yüzlerce mikrometre olan kapiller damarlardaki kan akış hızına kıyasla çok düşük kalıyor.
Khalil canlı sperm hücrelerinin demir spermlerden çok daha hızlı hareket ettiğini söylüyor ve sözlerine şöyle devam ediyor, “Ama bu mikro robotlarla dayanıklılık elde ediyoruz çünkü demir spermler ısıya ve ortamdaki kimyasal gradyana karşı duyarsız ve yaşam süresi de sınırsız. Akış halindeki sıvılar karşısında daha büyük bir itiş gücüyle hareket etmek adına birbirlerine yardım edecekleri için gelecekte bunları gruplar halinde kullanmayı planlıyoruz.”
Orijinal makale: ChemistryWorld
