Bugünlerde öğrenciler, öğretmenler, profesörler ve ebeveynler uzaktan öğrenimin nasıl işlediği hakkında oldukça fazla şey öğreniyor. Ama uzaktan öğretim ve öğrenim yepyeni bir şey değil. Bu aslında, mikrobiyolog Roy D. Sleator’ın da yazdığı gibi, Zoom’dan, Google Sınıf’tan ve hatta internetten bile çok daha eski olan bir uygulama.
Sleator uzaktan öğrenimin başlangıç tarihini 1728’e dayandırıyor. Bu stenografi öğretmeni Caleb Phillips’in Boston Gazette’e bir reklam verip, öğrencilere “haftalık olarak kendilerine birkaç ders gönderilmesi yoluyla, onların da Boston’da yaşayanlar kadar mükemmel bir şekilde eğitimli hale gelebileceklerinin” sözünü verdiği tarih.
Ancak Sleator’a göre, Phillips’in ileri görüşlülüğüne rağmen, bu mektup yoluyla öğretim fikri on dokuzuncu yüzyılda posta hizmetlerinde sağlanan iyileştirmeler bunu pratik ve kullanışlı hale getirinceye dek popülerleşmedi. 1852 yılında Cincinnati’de kurulan The Pittman Stenografi programı, öğrencilerin çalışmalarını posta yoluyla kendilerine iletmesine ve kursun başarılı bir şekilde tamamlanması halinde bir uzmanlık sertifikası almasına olanak tanıdı.
Yazı becerileri posta yoluyla yürütülen dersler için doğal gibi görünse de, bu derslere katılanlar sadece sekreter olmak isteyenler değildi. 1890 yılında, Colliery School of Mines maden güvenliği konusunda bir mektupla öğretim kursu oluşturdu. Sonraki otuz yıl içinde, bu madencilerin yanı sıra demir ve demiryolu işçilerine de dersler sunan International Correspondence School’a dönüştü ve 1923 yılına gelindiğinde okulun 2.5 milyon öğrencisi vardı.
Postanın Yerini Radyo, Televizyon Ve İnternet Aldı
Sleator’ın yazdıklarına göre, o tarihte posta uzun mesafeli iletişimdeki hakimiyetini kaybediyordu. Bu sırada, canlı radyo programları eğitmenlerin evdeki öğrencilere direkt olarak hitap etmesine olanak tanıyordu. 1923 yılında, yayın yapan radyo istasyonlarının yüzde 10’undan fazlası eğitim kurumlarına aitti.
Ve sonra televizyon hayatın içine dahil oldu. 1934 yılında Iowa Üniversitesi televizyonda dersler yayınlıyordu ve sonrasında aynı şeyi başka üniversiteler de yaptı.
1969 yılında Britanya Açık Üniversitesi kuruldu. Ardından İspanya ve Kanada’nın da aralarında bulunduğu başka ülkelerde de radyo ve televizyon teknolojilerini kullanan benzer açık üniversiteler ortaya çıktı.
1980’li yıllarda, ABD’de bulunan National Technological University hem canlı hem de kaydedilmiş kurs materyallerini yayınlamak için uydu televizyonunu kullanmaya başladı. Üniversite aynı zamanda, öğrencilerin öğretmenlerini telefonla aramasına ve gerçek zamanlı olarak sorularına cevap almasına da izin verdi.
Bundan kısa bir süre sonra da, bizim bugün uzaktan öğrenimle ilişkilendirdiğimiz internet ortaya çıktı. 1993 yılında, tamamen internet bazlı olarak yükseköğretim veren ilk eğitim kurumu olan Jones International University açıldı. Ve bu noktadan sonra, Blackboard gibi internet üzerinden öğrenim hizmetlerinin ortaya çıkması ve üniversitelerin ve bazı lise öğrencilerinin “e-öğrenimi” benimsemesi uzun zaman almadı.
Orijinal Makale: JSTOR Daily
